Çay üç özelliğinden dolayı kutsal bir sıvıdır.
Birincisi; sınıfsız bi içecektir, ayakkabı boyacıları ile ceo'ların ortak içeceğidir. Sınıfsal kaynaşma sağlar. Her statüden insanın tükettiği bir sıvı olup, içecekte eşitlenmenin sembolüdür aynı zamanda.
İkincisi olarak; zamansızdır, sabah kahvaltısında, öğlen yemeği sonrası, akşam üzeri, yatmadan önce yani günün her saati içilebilen tek içecektir.
Üçüncüsü ise; muhabbetin demini aldırır. Çay olmadan yapılan sohbetlerin hiçbir tadının olmadığı malumumuzdur.
Çay; yoksulların, şairlerin ve yalnızların resmi içeceğidir. Ona öyle sıradan bi içecek muamelesi yapamayız. Ona sıradan bir içecek gibi davranamayız.
Yok ben çay sevmem, çayla aram iyi değildir gibi hezeyanlar delikanlı bireylere yakışmaz.
Çay içmeyen adamı anlamak zordur. Eğer bi rahatsızlığı yoksa ki çay sıhhat verir, o kişinin niye çay sevmediği bizim için ciddi bir sorun olarak masada duracak ve dostluğumuz sorgulanacaktır.
Zamansız, mekansız, sınıfsız bi içecek olarak çaya karşı yapılan bu haksızlık ve sevgisizlik bizi yaralar.
Çay içmeyen adam şüphelidir. Ona güvenemeyiz. Çünkü ince belli bardakta tüten nefis dumanıyla, sıcak ve demli bir çayı yudumlamamış insan, Anadoluyu bozkırları, ve kırılgan yağmurlarımızı tatmamış demektir.
Çay içmemenin hiçbir mantıklı izahı olamaz. Çay içmeyen adama güvenemeyiz çünkü buralardan ve bu toprakların kadim içecek kültüründen fersah fersah uzaklaşmış bi adam bizi tedirgin eder.
Çay yoksulların, şairlerin ve yalnızların resmi içeceğidir. Ona öyle alelade bi içecek muamelesi yapamayız. Ona sıradan bi içecek gibi davranamayız....
Güven Adıgüzel
Resim Kaynak: Wikipedia Türkiye